Η προεκλαμψία είναι μια σοβαρή επιπλοκή της εγκυμοσύνης και ίσως η πιο συχνή ανάμεσα στις σοβαρές επιπλοκές. Προσβάλλει περίπου 1 στις 10-20 εγκύους. Παλαιότερα ονομαζόταν τοξιναιμία. Τα συμπτώματα της είναι αυξημένη αρτηριακή πίεση, πρωτεϊνουρία (λεύκωμα στα ούρα), οιδήματα (πρήξιμο), ενώ μπορεί να εξελιχθεί και να προσβάλλει το συκώτι, τους νεφρούς, τα μάτια αλλά και τον εγκέφαλο της εγκύου.
Συνήθως παρουσιάζεται μετά από την 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης και η αντιμετώπιση της είναι δύσκολη, αφού πολλές φορές τα φάρμακα δεν είναι αποτελεσματικά. Οι περισσότερες γυναίκες που θα νοσήσουν είναι προηγουμένως υγιείς και έχουν φυσιολογική πίεση.
Η προεκλαμψία συνδέεται με μειωμένη παροχή αίματος στον πλακούντα, που προκαλεί σημαντική στέρηση αίματος, οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών στο έμβρυο, με αποτέλεσμα την μείωση της ανάπτυξης (λιποβαρές) και οξυγόνωσης του εμβρύου και συνεπώς αυξημένο κίνδυνο για αναπηρία (νοητική στέρηση), αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις θάνατο του εμβρύου.
Κάποιες έγκυες με προεκλαμψία θα χρειαστεί να γεννήσουν πρόωρα, λόγω των επιπλοκών της νόσου στην μητέρα (ή/και στο έμβρυο) και λόγω αυτού, με προβλήματα στο νεογνό εξαιτίας της προωρότητας.
Η πρόβλεψη της προεκλαμψίας και ειδικότερα της σοβαρής μορφής της, είναι πολύ σημαντική και γίνεται στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, ταυτόχρονα με το υπερηχογράφημα 11-13+6 εβδομάδων (υπερηχογράφημα αυχενικής διαφάνειας). Η συνδυασμένη εξέταση για την ανίχνευση πιθανότητας της προεκλαμψίας, μεταξύ 11-13+ 6 εβδομάδων κύησης, σε συνδυασμό με την προγεννητική εξέταση πρώτου τριμήνου (αυχενική διαφάνεια), μπορεί να προσδιορίσει αξιόπιστα τις γυναίκες που βρίσκονται σε κίνδυνο να αναπτύξουν προεκλαμψία.
Η εξέταση περιλαμβάνει (εκτός από τις μετρήσεις για την αυχενική διαφάνεια):
- την μέτρηση των PLGF και PAPP-A στον ορό του αίματος της εγκύου,
- τον προσδιορισμό της μέσης αρτηριακής πίεσης (MAP), και
- την μέτρηση του δείκτη παλμικότητας των μητριαίων αρτηριών (UAPI)
Η εξέταση είναι πολύ σημαντική για την ομαλή εξέλιξη της εγκυμοσύνης, αφού μια πολύ πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι η χορήγηση ασπιρίνης από το πρώτο τρίμηνο, σε γυναίκες που είχαν αυξημένη πιθανότητα προεκλαμψίας με βάση αυτό τον έλεγχο, μείωσε σημαντικά (έως και 90%) την εκδήλωση της νόσου.
