Ποια είναι τα πιο συχνά συμπτώματα;
- όζος (πολύ μικρό ογκίδιο) στο στήθος, ο οποίος είναι ψηλαφητός
- ένα ή περισσότερα μικρά οζίδια στην περιοχή της μασχάλης (λεμφαδένες)
- αλλαγή του δέρματος του μαστού (ερεθισμός, κοκκίνισμα, όψη σαν φλοιός πορτοκαλιού)
- αλλαγή στην εικόνα της θηλής του μαστού (εισολκή της θηλής)
- έκκριση υγρού από τη θηλή.
Πώς μπορεί να προληφθεί;
Είναι απολύτως απαραίτητο κάθε γυναίκα να ψηλαφά μόνη της τους μαστούς της μία φορά το μήνα, μετά την περίοδο(7η -11η μέρα του κύκλου).Οι περισσότεροι όγκοι έχουν βρεθεί από τις ίδιες τις γυναίκες!
Τα τελευταία χρόνια στη φαρέτρα μας, έχουμε μια μοντέρνα εξέταση που μπορεί να προβλέψει έως και 10 χρόνια πριν, την ανάπτυξη κακοήθειας στον μαστό. Πρόκειται για το Τεστ-Παπ Μαστού HALO. Είναι μια 5λεπτη ειδική εξέταση με ένα τεχνολογικά εξελιγμένο μηχάνημα, που μας επιτρέπει να εξετάσουμε έκκριμα από τις θηλές των μαστών και να αναγνωρίςουμε ύποπτα κύτταρα, προτού αυτά μετατραπούν σε καρκινικά.Έτσι, ουσιαστικά μπορούμε να αποφύγουμε τον καρκίνο του μαστού, αφού βρίσκουμε τις ύποπτες αλλαγές στα κύτταρα, πολλά χρόνια πριν αυτά τα κύτταρα μετατραπούν σε καρκίνο.
Το τεστ ενδείκνυται για όλες τις ηλικίες γυναικών και πολύ περισσότερο σε γυναίκες που έχουν παράγοντες κινδύνου για καρκίνο του μαστού και δεν μπορούν να κάνουν μαστογραφία γιατί είναι μικρότερες από 35 ετών. Στις γυναίκες άνω των 35 ετών το τεστ προτείνεται να γίνεται συμπληρωματικά με τη Μαστογραφία και το υπερηχογράφημα μαστών κάθε χρόνο.
Αδιαμφισβήτητα πρέπει από την ηλικία των 20 ετών να γίνεται μία τουλάχιστον ψηλάφηση το χρόνο από τον γυναικολόγο, η οποία να συνοδεύεται και από υπερηχογράφημα μαστών και ιδανικά και από τεστ-Παπ Μαστών. Σε ηλικία 35 ετών πρέπει να γίνεται η πρώτη μαστογραφία (αναφοράς), την οποία κρατάει η γυναίκα στο αρχείο της για σύγκριση με τις επόμενες μαστογραφίες. Μετά τα 40 έτη πρέπει να γίνεται εκτός από τεστ-Παπ Μαστών και μαστογραφία μια φορά το χρόνο, κάθε χρόνο, και υπερηχογράφημα και ψηλάφηση μαστών από τον γυναικολόγο.
Για να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου, καλό είναι να υιοθετήσετε έναν υγιή τρόπο ζωής, που να περιλαμβάνει σωστή διατροφή, άσκηση και πρόληψη της παχυσαρκίας. Επιλέξετε επίσης να γίνετε μητέρες πριν την ηλικία των τριάντα ετών και προτιμάτε να θηλάζετε το μωρό σας.
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;
- το οικογενειακό ιστορικό
- η παρατεταμένη έκθεση σε οιστρογόνα, όπως στη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (η οποία όμως προφυλάσσει τις γυναίκες από άλλες σοβαρές παθήσεις)
- πρώιμη έναρξη της εμμήνου ρύσεως και η καθυστερημένη εμμηνόπαυση
- η ηλικία (οι γυναίκες μετά τα 40 πρέπει να κάνουν τακτικά μαστογραφία)
- οι αλλαγές στα γονίδια BRCA1 ή BRCA2, τα οποία σχετίζονται με τον καρκίνο του μαστού
- η πρώτη εγκυμοσύνη σε μεγάλη ηλικία
- η έκθεση σε βλαβερή ακτινοβολία
- το κάπνισμα
- η παχυσαρκία και άλλα
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Αρχικά συνήθως ο όγκος εντοπίζεται με ψηλάφηση και στη συνέχεια γίνονται εξετάσεις όπως:
- υπερηχογράφημα μαστού
- μαστογραφία
- μαγνητική τομογραφία
- βιοψία, εξετάζεται δηλαδή μικροσκοπικά ιστός ή υγρό που έχει αφαιρεθεί από το μαστό
Πώς αντιμετωπίζεται;
Ο καρκίνος του μαστού ανήκει στην κατηγορία των καρκίνων που συνήθως αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά, ειδικά αν η διάγνωση είναι έγκαιρη. Η θεραπεία μπορεί να γίνει με ακτινοβολία, με χημειοθεραπεία με ορμονικά φάρμακα ή με χειρουργική επέμβαση.
